Zdjęcia Zgorzelca i okolic z dużej odległości

Artur Robak wykonuje zdjęcia, które zyskały miano dalekich obserwacji. W swoich zbiorach posiada m.in. fotografie Zgorzelca, Görlitz i okolic, oraz obłoków kondensacyjnych niemieckich elektrowni węglowych wykonanych z dużej odległości np. ze Śnieżki lub Gór Kaczawskich. Na naszych łamach opowiada o swojej pasji i kulisach powstawania wyjątkowych zdjęć. Widoki ze Śnieżki można zobaczyć tutaj.

Artur Robak wykonuje zdjęcia, które zyskały miano dalekich obserwacji. W swoich zbiorach posiada m.in. fotografie Zgorzelca, Görlitz i okolic, oraz obłoków kondensacyjnych niemieckich elektrowni węglowych wykonanych z dużej odległości np. ze Śnieżki lub Gór Kaczawskich. Na naszych łamach opowiada o swojej pasji i kulisach powstawania wyjątkowych zdjęć. Widoki ze Śnieżki można zobaczyć tutaj.

Dalekie obserwacje polegają na uchwyceniu obiektów naziemnych (góry, pasma górskiego, budynków, kominów, obłoków kondensacyjnych ,etc.) z dużej odległości. Oczywiście im mniejszy obiekt tym trudniej go uwiecznić na zdjęciu, więc granica pomiędzy tym co jest daleką obserwacją, a co już nią nie jest może być bardzo płynna. Przyjmuje się w środowisku dalekich obserwatorów, że dla gór (zależnie od wysokości) minimalną granicą jest odległość 50-70 km, a dla obiektów industrialnych 30-50 km.

Moja pasja do tego typu fotografii wywodzi się z ciekawości świata i zamiłowania do natury. Bierze się ona również z chęci pokazania innym miejsc które wszyscy dobrze znają, lecz nigdy nie przypatrywali się bliżej co kryje się gdzieś w oddali. Takie miejsce odkrywa się wtedy na nowo, patrząc pod innym kątem.

Zdjęcia dalekich obiektów wykonuje się nieco inaczej niż standardowe zdjęcia krajobrazu. Główna różnica polega na planowaniu zdjęć i przewidywaniu warunków atmosferycznych pod kątem widzialności. Głownie chodzi tu o przejrzystość powietrza i odpowiednie oświetlenie obiektu tak, aby uzyskać jak największy kontrast pomiędzy fotografowanym obiektem a otoczeniem. Miejsca z których fotografuję typowane są najpierw za pomocą odpowiednich programów komputerowych, które analizują cyfrowy model terenu i symulują co z danego miejsca można zobaczyć, łatwiej jest robić zdjęcia gdy wiem w którą stronę świata skierować obiektyw. Analizuję również komputerowo położenie Słońca na niebie tak, aby pomagało a nie przeszkadzało w zdjęciach.

Oczywiście najważniejszy jest czas, nie każdego dnia panują odpowiednie warunki do obserwacji, dlatego dobry daleki obserwator na podstawie zdjęć satelitarnych, prognoz pogody, kierunku wiatru, temperatury i własnego doświadczenia potrafi wytypować dzień, kilka godzin, a czasem nawet minut gdy odpowiednia widzialność pozwoli na wykonanie zaplanowanego zdjęcia. Sprzęt fotograficzny gra tu podrzędną rolę. Używam lustrzanki cyfrowej i teleobiektywów 70-300 mm oraz obiektywu o stałej ogniskowej 500mm. Obiektywy o większej ogniskowej są już niepraktyczne. Przydaje się również statyw. Równie dobrze można mieć aparat typu super zoom, ale trzeba się liczyć z gorszą jakością zdjęć. Gdy posiada się lornetkę i kompaktowy aparat fotograficzny można przyłożyć obiektyw aparatu do okularu lornetki i robić zdjęcia. Efekty takich zdjęć są często lepsze niż można oczekiwać, jednak nie zrobimy zdjęcia w słabym oświetleniu i musimy się nagimnastykować by wycelować w obiekt który fotografujemy.

Część wypraw dalekoobserwacyjnych, jak ta na Śnieżkę czy Pradziada jest zaplanowana na długo przed wyjazdem, więc jestem na łasce pogody, nigdy nie wiem co się może trafić. Często nie ma odpowiednich warunków pogodowych. Częściej jednak są to wyjazdy zaplanowane na kilka, kilkanaście godzin wcześniej, w szczególnych przypadkach kilka dni wcześniej. Najlepsze warunki do zdjęć panują najczęściej o wschodzie i zachodzie słońca. Często zdarza mi się wchodzić na jakoś górę w nocy, by być o świcie w miejscu którym zaplanowałem do zdjęć, bądź schodzić po ciemku. Nie jest to jakoś szczególnie niebezpieczne o ile człowiek zna swoje możliwości, ma dużo zdrowego rozsądku i potrafi odpowiednio się wyposażyć.

Zdjęcia Zgorzelca oraz obłoków kondensacyjnych z niemieckich elektrowni węglowych zrobiłem około pół godziny po wschodzie słońca, będąc na Śnieżce. Było to trzecia i zarazem ostatnia wizyta na jaką mogłem sobie pozwolić podczas ubiegłorocznego trzydniowego wyjazdu w Karkonosze. W tym roku zrobiłem zdjęcia tych samych elektrowni węglowych, elektrowni wiatrowych w okolicach Gorlitz z Łysej Góry w Górach Kaczawskich. Zrobiłem również zdjęcia wzniesieniu Ladeskrone z zamku Grodziec koło Złotoryi.

Artur Robak